Yine dönen ben oldum.. Ama yine yalnızım... içimde bağrış çığrış kurtulmaya çalışan duygular, bende kulaklarımı tıkadım dünyaya, olabildiğince faniyim sana.. Büyüdüm mü acaba...
Büyüyemedim daha.. Ne bedenin tüm acılarını tattım, nede tüm zevklerini yaşayabildim..
Ya duygular?Onları törpüledim, ojeledim..
Artık zedelenmez kolay kolay. Kendi haline bıraktım..
Isıtıp bir tatlı kaşığında hayallerimi, zevklerimi, acılarımı, çektim bir süre bulamayacağım şırınganın birine, sana bıraktım.. İçim kıyamet, damarlarım asi, istiyor seni.... Ne kadar daha dayanırım bilmiyorum.. Şimdilik yaşıyorum...
