14.04.2013 01:08 tarihli mektup

üzülüyorum.. son konuşmadan sonra ben duygusuzlaştım. sonra düşündüm biranda, neydi bu duygu karmaşası, neden bu çelişki ?!..
Gülümsedim, sebebi belli. Zaten kırgınım, 2 duygu aynı anda barınıyor şuanda. Ve sonra sen, yine aynı sen aslında.. Kime aşığım ben allah aşkına??...
    Bir resimden farkın yokki senin.. Malzemesi belli, bir sanatçıdan duyguyla işlensede farketmez, bakana uyandırdığı duygu farketmez bir resim.. Asarsan tablo, atarsan çöp bir resim.. Ağlasanda gülsende anlamaz, sadece bir resim.. Hiç bir farkın yok senin..
    Sorduğum soru, ama verdiğin cevap değil. Oysa anlamadın hiç, benimki sorgu değil.. Ya umursamıyorsun, yada başka bir aşk bu senin benden gittiğin.. Bilmiyorsunki hiç umrumda değil.. Bana savunma yapma, kendini nasıl yansıttığını sorgula..
     ilk olarak,
Doğruysa sorun değil. Demiştim ya, birbirimize verilmiş sözlerimiz yok, mecbur değiliz.. Ama bende zaman çalma. İnan herşeyi affederim ama zamanı asla..
     son olarak,
Doğru değilse şayet, verdiğin değeri tartarım o vakit. Ben sesine hasretken sen değil aramak, cevap bilr vermiyorsun. Neyi bekliyorum ben?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder