Artık Filistinlilere acımıyor, üzülmüyorum... Farkettim ki çok
şanslılar bizden... Yaşamak yürek ister ya hani, onlara yaşamın iplikleri
dokunmuyor. Ben kesile kesile ölemezken, tek kurşunla ölümsüzleşiyorlar.. Ve en
güzeli o kargaşada bile birbirlerini görünce gülümsüyorlar.. Buradaysa maskeler
yüzlerimiz oldu, gözlerimiz ise kulaklarımız; karşılaşmamak için.. Ve hiç
acısız,hayatla kavgasız gidiyorlar.. Ve hiç günahsız...
Bizler hem Hayatın acısını, hem cahilliğin
günahını çekiyoruz; Ölünce de günahların acısını tekrar...
Yani "Hale Şükür ! " denen
TANRIYA TEŞEKKÜR YALAN !! O, çok sevdiklerini önce alıyorsa yanına, uzun ömür
dilemek beddua aslında. Ve sevseydi bizi onlar kadar, eminim orada olurduk. Ve
kirlenmeden, yıpranmadan ölürdük... Cennet denen ölümsüzlüğün balosunu hak
edemiyorsak, cehennem denen ölümün öldürmeyenini hak edelim.. Hiç olmazsa tek
dünyada yaratılmış tüm zevkleri bilelim...
Dilimde tek bir dua kalsın; ölürsem ben
yapamadan, yapabilene helal olsun !
Tanrı bizi korusun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder