Dün bir güvercin gördüm sahilde otururken. Kendi etrafında hızlıca dönüyordu. Benim başım döndü izlerken, Belli ki onun dönmemiş. Sonra az yukarı kaydı gözlerim. Saf mavide pürüssüz bir tonlama geçişi. Ardından bir beyaz perde indi yavaşça.. Ama kayboluşunu hatırlamıyorum çünkü güvercine takıldı yine gözlerim. Hala dönüyordu. Belki acısı vardı, belkide bir güvercine kur yapıyordu.. Ama sadece kendi biliyordu..
Ve fark ettim ki bende dönen bir şeyin üzerindeyim, başım döndü bir an düşüncelerimin etrafımda döndüğümü görünce... Durduramazdım düzen benim değildi... Varlık tercihim değil, bir şeylere sebep, ama amaçsız bir şey olarak yaratıldım belkide.. Ancak düşünürken üzüldüğüm bir şey vardı, madem başka şeylere araç olarak yaratıldım, neden duygularım vardı? Güvercin bile özgür, değiştiremeyeceğini bile bilmeden sorgusuz sualsiz kanat çırpıyor ve küçük bakıyor insanlara..
Neye sebep olduğumu bilmek isterdim verilen duygularım az da olsa tatmin olurdu belki. Yaratılmış tüm zevklerden yoksun muyum ben?
Labirentin ilk adımı olsa gerek bu. Bir ayak bağım var hala, kalbim kırık sana.. ailem bile biyolojiden ibaret, ölmüş tüm merhametim, sadakatim, sevgim.. Yerlerine sen dolmuşsun, içimde yer yer boşluk, her şeyime gem vurmuşsun..
Ölümden bile korkmuyorum, ama ölüm benden korkuyor.. Yada "hayat" denen "batak" beni çok seviyor..
Sen gelmediğin için değil, benden hiç gitmediğin için yorgunum ben.. İçimde özel bir yerde, sen kendini hatırlattıkça dolan, ve tek dolu yanım olan... Kimseyi alamadım daha, dönüpte bakamadım hala...
Ya zordu kabullenmek gerçekliğini, yada inanmak istediğim için inandım sana.. Aklımda nerşeyin sonunda nokta, tek soru işaretim yalvarırım sen olma... "Sen" le başlayan cümlelerim bitsin, al dağıt aklımın kağıtlarını, boz bildiğim oyunları ve sen oyna yeni baştan.. Önümde ol,ben arkanda başım eğik, arkana dönmeden sil gözlerimi, unuttur gidişini.. Benim gölgem yok artık, sen gölgen yap beni..
Ya bul getir dökülen yapraklarımı, ya kolların sarsın çıplaklığımı.. Yada gerçekten git kışım gelmeden, ben baltalarım köklerimi...
Girme İçime yalansa gelişin, daha 20 yaşımdayım ben, gerçeklerim anı kalsın git.. Yada bataksa oynadığın, elimi kaybetmeden git.. Ruslarınki de rulet mi? Sen bana dolu pistol verdin, ve her gelişinde 2 kurşun yedim.. Aklımı da kalbim gibi çürüttüm..
Acıda versen yokluğun cehennem kadar yakmaz beni.. Neden seviyorumki..
Hayata karşı 1 pişmanlık dışında yok bir suçum. Suç değilsen azat et, yada artık daim ol, beni kendine mahkum et..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder